introductie
Aan de kwetsbare mens,
Wat begon als peuterschilderen is nooit gestopt.
De geur van de plakkaatverf in de lagere school gaf me een geluksgevoel zonder iets te weten van dopamine wat normaal is voor een zesjarige.
Een mens heeft heel wat te verwerken zoals vreugde, verdriet, woede of verwarring. Als ik dan persoonlijk alles in een creatief proces kan stoppen helpt het om "mijn" wereld beter te verwerken en heeft het een enorme impact op "mijn" mentale gezondheid.
Het atelier, klein maar er is alles wat ik nodig heb, een plaats waar ik kan bricoleren of worstelen met materie.
Hopelijk volgt er nog een lange weg zonder dodelijke ernst en de vraag wat nu eigenlijk kunst is.
Ik doe wat ik doe, niet meer of minder. Het is niet meer dan dat, maar het is wel "dat" om het met de woorden van Bernard Dewulf te zeggen.
Max Vrijdags
Ga even zitten en veel kijkplezier,